In het hart van Den Haag – langs ambassades, een internationale school, het ministerie van Financiën, Panorama Mesdag, Hilton en Charlton Hotel en het iconische Vredespaleis – ligt de Zeestraat. Een gebied waar strategisch omgevingsmanagement in stedelijke context cruciaal is voor het slagen van het project. In opdracht van KWS Infra voerde dutch process innovators het omgevingsmanagement uit. Met een scherp oog voor detail, een open houding en een flinke dosis vakmanschap, wist dutch process innovators het verschil te maken in een uitdagende stedelijke context.
De herinrichting betrof niet alleen de Zeestraat en de kruising Zeestraat–Javastraat, maar ook aangrenzende straten als de Bazarstraat en het Carnegieplein.
Verkeersveiligheid stond centraal, maar ook de vervanging van ondergrondse infrastructuur (riolering, gas en water). Een gebiedsgerichte aanpak was essentieel — vooral omdat de omgeving vol zit met stakeholders met politieke en internationale gevoeligheden.
Tijdens de tenderfase leverde dutch process innovators een bijdrage met een heldere omgevingsrisicoanalyse. Het gebied vroeg om een adviseur die omgevingsbewust kon schakelen. Door ervaring met stakeholdermanagement en gevoel voor bestuurlijke context, werd omgevingsmanager Femke Kapteijn bewust ingezet. Haar bekendheid met de wijk en gevoel voor maatschappelijke betrokkenheid speelden hierin een belangrijke rol. De toevoeging van Stan de Rover, met een internationale achtergrond, bracht bovendien waarde in een omgeving waar veel bewoners en instellingen geen Nederlands spreken.
Samen vertaalden zij het omgevingsmanagementplan naar de praktijk. Daarbij werkten ze nauw samen met de gemeente Den Haag om participatieprocessen en omgevingscommunicatie vorm te geven. Belangenbehartiging richting lokale en internationale stakeholders werd leidend, met een aanpak gebaseerd op overzicht, structuur en het GRIP-model – dat hielp om omgevingsrisico’s te visualiseren en strategisch te prioriteren.
De straat is opnieuw ingericht als fietsstraat, waarbij auto’s te gast zijn. De snelheid is verlaagd van 50 naar 30 km/u, asfalt is vervangen door klinkers om snelheid te ontmoedigen, en de straat is opnieuw ingericht met groenvakken, bomen en smallere rijstroken. Dat levert meer ruimte op voor fietsers – en meer vragen vanuit de omgeving. Hierdoor werd projectcommunicatie een sleutelcomponent in het succes van het project.
Wat de opgave extra uitdagend maakte? De startdatum is bepaald door Prinsjesdag, gezien de route van het koninklijk rijtoer exact door dit gebied liep. De voorbereiding vroeg dus om precisie en afstemming. Vanaf augustus was dpi al in gesprek met bewoners en instellingen — een vroegtijdige investering in vertrouwen, cruciaal voor een soepele realisatie.
De omgeving was niet alleen complex door het aantal partijen, maar ook door de internationale context. Van ambassades en musea tot scholen en horeca – elk met unieke belangen. Daarbij waren taalbarrières een extra uitdaging. Stans internationale achtergrond en vloeiend Engels bleken van onschatbare waarde in gesprekken die gevoerd moesten worden in het Engels, vooral bij stakeholders als het Vredespaleis en de Franse Ambassade.
De werkverdeling tussen Stan en Femke verliep organisch: ze vormden elkaars sparringpartner en reflecteerden regelmatig op hun werkwijze. Contacten met stakeholders werden bewust via één gezicht onderhouden om projectcommunicatie overzichtelijk en persoonlijk te houden.
De projectteams, KWS en de gemeente Den-Haag, werkte vanuit een gedeelde ruimte middenin het projectgebied — een bewuste keuze uit het EMVI-plan. Deze locatiekeuze zorgde voor nabijheid, directe zichtbaarheid en laagdrempelig contact. Stakeholders liepen zo ook letterlijk en figuurlijk naar binnen, wat het draagvlak en vertrouwen in het project vergrootte.
Een van de meest leerzame onderdelen van het project? De afstemming met Panorama Mesdag. Dit internationaal gerenommeerde museum bleek midden in de uitvoeringsperiode bezig met een omvangrijke kunstwissel – inclusief peperdure schilderijen en zwaar transport. Een bloemencorso met touringcars vol bezoekers én kwetsbare ouderen maakte de situatie extra precair. De bereikbaarheid, veiligheid en zelfs trillingsgevoeligheid van het gebouw kwamen op scherp te staan.
Dankzij snelle actie en nauwe samenwerking met het museum en de uitvoerder is het bouwproces hierop afgestemd. Trillingsmeters zijn geïnstalleerd, alternatieve werkwijzen zijn besproken, en vooral: er werd écht geluisterd.
“Het museum was bang voor schade aan kunstwerken door trillingen in de ondergrond,” vertelt Femke. “Dat vroeg van ons om een extra laag van zorgvuldigheid in onze aanpak van omgevingsrisico’s.” Uiteindelijk is de uitvoering zonder incidenten verlopen — een mooi voorbeeld van hoe technische beheersmaatregelen en strategisch omgevingsmanagement hand in hand kunnen gaan.
Soms zit de complexiteit van belangenbehartiging niet in de inhoud, maar in de emotie. Zoals in een gesprek over het afsluiten van een parkeergarage: onverwacht, gevoelig en in het Engels. Femke stond er alleen voor — als facilitator, notulist én boodschapper van minder goed nieuws.
“Mijn eerste reactie was: dit moet ik fixen,” vertelt ze. “Maar iemand zei: je laat me niet uitpraten. Dat was het kantelpunt.” Vanuit die ervaring leerde ze de waarde van even niets zeggen, luisteren, en pas daarna samen zoeken naar oplossingen. Participatieprocessen vragen immers niet alleen om een goede boodschap, maar ook om het juiste moment en de juiste toon.
Ook Stan herkent dit. “In gesprekken met stakeholders denk je snel: ik moet elk puntje nu oplossen. Maar het is krachtiger om eerst het hele verhaal aan te horen en dan pas tot afspraken te komen.” Deze vaardigheid, benadrukt in interne trainingen zoals De kunst van het vragen stellen vanuit de dpi academy, versterkt het vakmanschap van elke adviseur.
Wat deze leerervaringen laat zien? Omgevingsbewustzijn en projectcommunicatie gaan over méér dan informatie verstrekken. Het draait om sensitiviteit voor belangen, taal, timing en gedrag. En dat vraagt oefening. “Je weet het misschien wel,” zegt Femke, “maar in de praktijk, onder druk, komt het pas echt aan op wat je geoefend hebt.”
Het effect van trainingen vanuit dpi kennis en dpi academy blijkt hier tastbaar. Door casussen uit het eigen project in te brengen, reflecteren adviseurs samen op hun gedrag en keuzes. Zo worden abstracte principes verankerd in concrete situaties — en krijgt de sector professionals die niet alleen inhoudelijk sterk zijn, maar ook communicatief en relationeel uitblinken.
Binnen het project Zeestraat werkten de adviseurs van dutch process innovators volledig ingebed in het team van KWS Infra — precies zoals het hoort bij goed omgevingsmanagement. Niet als externe partij, maar als volwaardig onderdeel van het team. Dit gaf ruimte om grenzen helder te stellen: wat behoort tot het contract en waar ligt de verantwoordelijkheid bij de opdrachtgever? Door dit vanaf de start goed te positioneren, bleef de communicatie zuiver, realistisch en professioneel.
Tegelijkertijd bracht het project ook unieke kansen met zich mee. Denk aan een exclusieve rondleiding door het Internationaal Gerechtshof, toegang tot de Franse ambassade en een kijkje achter de schermen bij het Panorama Mesdag. Het onderstreept hoe belangrijk maatschappelijke betrokkenheid en relatiegericht werken zijn binnen een gebied met zoveel symboliek en internationale belangen.