Dare to Cha(lle)nge 2024: de highlights

We lopen tegen de limieten aan van wat ons huidige systeem aankan. Dit uit zich onder meer in ‘personeelstekort’, de V&R-opgave en het verduurzamingsvraagstuk. Deze problemen zijn typisch voor de dilemma’s waar we vandaag de dag voor staan. In hun introductie verwezen Nick en Philine dan ook naar de gesprekken die Rijkswaterstaat voerde als onderdeel van de Expeditie 2050: 

In het eerste programmaonderdeel was ruimte voor het delen van positieve voorbeelden. De vraagstelling: Wat hebben we van elkaar nodig om vaker nieuwe manieren van werken te gebruiken? En hoe zorgen wij ervoor dat we dit blijven doen? Deelnemers deelden in groepjes voorbeelden van projecten waarin ze positief verrast waren en waarom. Een greep uit deze beelden en inzichten: 

• Voor langdurige relaties is het bouwen aan vertrouwen cruciaal. Zo zorg je voor een breed gedragen resultaat in plaats van eenzijdige belangen. Hier aan de voorkant tijd en energie insteken loont! 
• Duurzaamheid krijgt prioriteit als dit vanaf begin tot eind van het project net zo zwaar meeweegt als kosten. Duurzaamheid ‘er even bij doen’ werkt eigenlijk nooit! 
• Hoe vroeger in het proces van een project de focus op duurzaamheid expliciet naar voren komt, hoe effectiever je andere werkwijzen kunt inzetten.
• We denken soms dat we tegenover elkaar staan, maar uiteindelijk is iedereen gemotiveerd om een mooi project neer te zetten. Durf op de andere partij te vertrouwen en los risico’s op projectsucces zo samen op. 

Na een korte pauze was het tijd om de andere kant van de medaille te bespreken: Waar zouden we eigenlijk mee moeten stoppen? En wat hebben we van elkaar nodig om die denk- en werkwijzen los te laten? Ook nu zochten deelnemers elkaar op om onderling te bespreken wat zij nog wel eens mis zien gaan in projecten. Daaruit kwamen onder andere de volgende inzichten naar voren: 

• We gaan te snel de inhoud in, terwijl we eigenlijk eerst een stap naar achteren zouden moeten zetten. Want waar hebben we het eigenlijk over en wat willen we bereiken? Hoe gaan we met elkaar samenwerken om dat te verwezenlijken? Wat is ons gemeenschappelijk belang en zijn de verwachtingen daarover duidelijk? 
• Vaak loopt het stuk op ‘we hebben het altijd zo gedaan’, of wil een gesprekspartner niet uit de eigen comfortzone stappen. Toch gebeurt het ook regelmatig dat we aannames doen over de ander en er automatisch van uitgaan dat zij minder enthousiast tegenover duurzame werkwijzen of technieken zullen staan. 
• Verder is ook het investeren in een betere klantrelatie belangrijk. De projectteams weten onvoldoende wat er speelt bij een klant; door kennis beter te borgen en te delen vermijd je miscommunicaties en hoef je het wiel niet opnieuw uit te vinden. 

We nodigden vervolgens de groepsvertegenwoordigers uit in de binnenste kring, waar ze om beurten de bevindingen van hun groep terugkoppelden. Wilde er iemand uit de buitenste kring ‘inbreken’ om te reageren op wat er gezegd werd, dan moest er eerst een ander uit de binnenste kring plaatsmaken. Deze wisselingen zorgden niet alleen voor dynamiek, maar ook voor waardevolle gesprekken, waarbij deelnemers letterlijk ruimte boden aan het inzicht van een ander. 

Vlak voor het startschot van de borrel klonk, kregen deelnemers nog één laatste vraag: Wat ga jij morgen anders doen om transitie te versnellen? Hun antwoord op die vraag kregen ze letterlijk mee naar huis, als blijvende reminder.

Het sleutelwoord van deze tweede editie was ‘interactie’ – en dat merkte je! We kijken terug op een geslaagde middag vol levendige discussie en inspirerende inzichten. Veel dank aan alle aanwezigen; jullie bijdrage maakte een wereld van verschil!